Apremilast jest inhibitorem fosfodiesteraz (phosphodiesterase 4 – PDE4), który wpływa na przekaźnictwo sygnałów wewnątrzkomórkowych, hamując syntezę cytokin prozapalnych, m.in. TNF, IL-12 i IL-23. Stosuje się go w leczeniu drugiego rzutu u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedzi na leki pierwszego rzutu lub u których nie można stosować metotrexatu, retinoidów czy CyklosorynyA. U dorosłych pacjentów leczonych apremilastem stwierdzono dobrą skuteczność przy bardzo dobrej tolerancji leku.
Leki blokujące interleukinę 17:
Sekukinumab
Iksekizumab
Brodalumab
Odkrycie w 2005 roku subpopulacji limfocytów pomocniczych produkujących znaczne ilości interleukiny 17 (IL-17), określonych mianem komórek Th17, pozwoliło na lepsze zrozumienie mechanizmów obronnych układu immunologicznego, a także w znaczący sposób wyjaśniło zjawiska immunologiczne występujące w przewlekłych chorobach zapalnych, takich jak łuszczyca. Ostatnie lata dobitnie pokazały, że blokada szlaku IL-17 powoduje znaczną i długotrwałą poprawę u większości chorych na łuszczycę o umiarkowanym i dużym nasileniu. W chwili obecnej do leczenia łuszczycy w Polsce zarejestrowane zostały dwa przeciwciała monoklonalne blokujące bezpośrednio IL-17 (iksekizumab i sekukinumab) oraz brodalumab – przeciwciało monoklonalne blokujące receptor dla IL-17. Skuteczność leków blokujących IL-17 została potwierdzona w wielu wieloośrodkowych badaniach klinicznych obejmujących populację kilku tysięcy pacjentów. Skuteczność terapii tą grupą leków wyrażoną współczynnikiem PASI75 ocenia się na około 80-90%. Co więcej, około 70% chorych uzyskuje poprawę rzędu PASI90. Zatem należy uznać, że leki blokujące IL-17 stanowią jedną z najskuteczniejszych opcji terapeutycznych. Leki tej grupy okazały się także skuteczne w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów. Leczenie lekami blokującymi IL-17 jest dobrze tolerowane przez pacjentów, a profil bezpieczeństwa tej grupy leków bardzo korzystny.
Apremilast
Apremilast jest inhibitorem fosfodiesteraz (phosphodiesterase 4 – PDE4), który wpływa na przekaźnictwo sygnałów wewnątrzkomórkowych, hamując syntezę cytokin prozapalnych, m.in. TNF, IL-12 i IL-23. Stosuje się go w leczeniu drugiego rzutu u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedzi na leki pierwszego rzutu lub u których nie można stosować metotrexatu, retinoidów czy CyklosorynyA. U dorosłych pacjentów leczonych apremilastem stwierdzono dobrą skuteczność przy bardzo dobrej tolerancji leku.
Leki blokujące interleukinę 17:
Odkrycie w 2005 roku subpopulacji limfocytów pomocniczych produkujących znaczne ilości interleukiny 17 (IL-17), określonych mianem komórek Th17, pozwoliło na lepsze zrozumienie mechanizmów obronnych układu immunologicznego, a także w znaczący sposób wyjaśniło zjawiska immunologiczne występujące w przewlekłych chorobach zapalnych, takich jak łuszczyca. Ostatnie lata dobitnie pokazały, że blokada szlaku IL-17 powoduje znaczną i długotrwałą poprawę u większości chorych na łuszczycę o umiarkowanym i dużym nasileniu. W chwili obecnej do leczenia łuszczycy w Polsce zarejestrowane zostały dwa przeciwciała monoklonalne blokujące bezpośrednio IL-17 (iksekizumab i sekukinumab) oraz brodalumab – przeciwciało monoklonalne blokujące receptor dla IL-17. Skuteczność leków blokujących IL-17 została potwierdzona w wielu wieloośrodkowych badaniach klinicznych obejmujących populację kilku tysięcy pacjentów. Skuteczność terapii tą grupą leków wyrażoną współczynnikiem PASI75 ocenia się na około 80-90%. Co więcej, około 70% chorych uzyskuje poprawę rzędu PASI90. Zatem należy uznać, że leki blokujące IL-17 stanowią jedną z najskuteczniejszych opcji terapeutycznych. Leki tej grupy okazały się także skuteczne w leczeniu łuszczycowego zapalenia stawów. Leczenie lekami blokującymi IL-17 jest dobrze tolerowane przez pacjentów, a profil bezpieczeństwa tej grupy leków bardzo korzystny.