Nie jest tajemnicą, że łuszczyca wciąż jeszcze jest mylnie postrzegana – jako choroba wynikająca z zaniedbania lub zaraźliwa. Jaka jest rola edukacji społecznej w kontakcie z osobami chorymi na takie choroby jak łuszczyca wyjaśnia Agnieszka Bartczak – psycholog.
Edukacja społeczna jest niezmiernie ważnym czynnikiem w walce z uprzedzeniami i stereotypami na temat łuszczycy. Mity związane z chorobą są powielane przez społeczeństwo z powodu braku rzetelnej, powszechnie dostępnej wiedzy, przekazywanej w prosty i zrozumiały sposób. Dobrze przeprowadzona edukacja społeczna wyposaża społeczeństwo w wiedzę o danej chorobie, jej etiologii i przebiegu. Pozwala poznać problemy, trudności i ograniczenia z jakimi borykają się chorzy. Dzięki temu nie byliby oni narażeni na tak wiele negatywnych doświadczeń społecznych zwłaszcza w miejscach publicznych. Spotykaliby się z mniejszym odrzuceniem, większym zrozumieniem i akceptacją ich choroby. Edukacja powinna obejmować wszystkie środowiska, w których funkcjonują osoby chore np. dom, miejsce pracy, przedszkole czy szkoła. Zdarza się, że nawet w rodzinie osób chorych panują błędne przekonania i mity na temat jej choroby, często jest to temat zakazany i wstydliwy, który należy przemilczeć.
Jak rozmawiać na temat choroby? Zobaczcie 🙂
